در این باره باید بار دیگر متن ارسالی از سوی دفتر رئیس جمهور را مرور کرد. در این متن هیچ اشاره‌ای به عدم حضور مشایی در وزارت کشور برای ثبت‌نام برای انتخابات ریاست جمهوری یازدهم نشده و تنها به تکذیب جلسات انتخاباتی او اشاره شده است. اما مرد پرحاشیه دولت مدتهاست که به ساکت ترین عضو کابینه تبدیل شده است و دیگر خبری از اظهارات او شنیده نمی‌شود البته برخی این سکوت را در درجه نخست یک تاکتیک از سوی او ارزیابی می‌کنند که گواه این ادعا، نرم‌تر شدن اظهارات اصولگرایان درباره مشایی است چنانکه حمیدرضا ترقی که از اصولگرایان صریح است اخیرا در گفت‌وگویی که با آرمان داشت در مورد مخالفت اصولگرایان با مشایی اینگونه گفت: « آنچه مخالفت شد قرار گرفتن آقای مشایی بر کرسی معاون اولی بود که این موضوع اتفاق افتاد و او معاون اول نشد.» این عضو موتلفه اسلامی در بخشی هم اینگونه به دفاع از رئیس دفتر رئیس جمهور پرداخت: «?اگر مشایی مشکلی داشت، قوه قضاییه با او برخورد می‌کرد.» اظهارات این عضو سرشناس موتلفه که ظاهرا کاندیدای دبیرکلی این حزب هم بوده است، نشان از نرم شدن موضع گیری‌ها در مورد فردی دارد که روزی هر جمله او مورد انتقادات اصولگرایان قرار می‌گرفت. برخی این تغییر رویکرد در اصولگرایان را ناشی از احتمال کاندیداتوری مشایی در انتخابات آینده می‌دانند و برخی دیگر معتقدند اصولگرایان در سال نهایی دولت می‌خواهند با سرپوش گذاشتن بر آنچه طی چندین سال نقدهای مشهودی به آن داشتند که یک نمونه آن، عملکرد مشایی بود، خود را از پاسخگویی در مورد این مسائل بی‌نیاز کنند یعنی با نادیده گرفتن این مسائل، به افکار عمومی پاسخ دهند که کاستی‌های دولت با تذکر و تلاش آنها رفع شده بنابراین دیگر نباید در مورد آنها توضیح دهند.
